Onder het nieuwe migratiepact zijn EU-lidstaten verplicht een nationale migratiestrategie op te stellen. EMN-onderzoek naar bestaande strategieën laat zien dat effectieve aanpakken vaak steunen op samenwerking tussen ministeries en actieve betrokkenheid van overheidsinstanties en ngo’s.
De tekorten op de arbeidsmarkt van Nederland en andere EU-lidstaten zijn nijpend. Beleidsmakers staan voor de vraag of arbeidsmigratie van buiten de EU/EFTA onderdeel kan zijn van de oplossing, en kan helpen irreguliere migratie tegen te gaan. Waar liggen de kansen, uitdagingen en behoeften?
Migratiebeleid EU-lidstaten en waarnemende landen EMN | Onderzoeken
Aan welke onderzoeken werken we als EMN Nederland? Een blik op de lopende onderzoeken over het migratiebeleid van EU-lidstaten en de waarnemende landen van het EMN (Noorwegen; Armenië, Georgië, Moldavië, Noord-Macedonië, Oekraïne, Servië).
De EU wil aantrekkelijk zijn voor talentvolle buitenlandse arbeidskrachten. Voor het werven van talent uit niet-EU/EFTA-landen richten EU-lidstaten zich op bepaalde economische sectoren en/of op specifieke herkomstlanden.
Niet alleen Nederland heeft te maken met problemen rond illegale arbeid en arbeidsuitbuiting van migranten uit niet-EU-EFTA-landen, ook andere EU-lidstaten lopen hier tegenaan. De Nederlandse aanpak wijkt soms af van die van andere landen.
Een mogelijk slachtoffer van arbeidsuitbuiting geeft zijn identiteitsbewijs aan de inspecteurs van het ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid (SZW), Amsterdam. | Foto: Joris van Gennip | Hollands Hoogte, 2017